چرا نماز می خوانیم ؟ 

 همانطور كه در قرآن هم آمده نماز نوعی تشكر از خداست. خدا نعمتهای زیادی به ما داده، كه دادن نعمتها از طرف اوست و نگه داشتن این نعمتها از طرف ماست. همانطور كه خدا به پیامبر نعمت وجود حضرت زهرا (س) را داد و به شكرانه ی آن نعمت به پیامبر فرمود؛   

فَصَلِّ لِربّكَ وانحَر ← نماز بخوان و قربانی كن.

شكر نعمت، نعمتت افزون كند           كفر نعمت، از كفت بیرون كند

چرا عربی ؟

علتهای خیلی زیادی دارد كه مهمترین آنها از این قرار است:1- ایجاد یك زبان بین المللی.2- ایجاد وحدت. 3- اگر قرار بود هركس به زبان و لهجه خودش نماز بخواند هزاران نوع نماز ایجاد می شد.4- وقتی اثر نفیسی به زبان دیگری ترجمه می شود لطایف ونكات ادبی آن از بین می رود.

5- هیچ كلامی نمی تواند جایگزین كلام خدا گردد چون در عین قصار و كوتاهی ، معانی وسیع وعمیقی دارد .

چرا اینقدر تكراری ؟

اولاً نماز تكرار نیست بلكه شاید در ظاهر تكرار باشد؛ ولی در باطن هر نمازی مانند یك پله از نردبان است كه باهر وعده، پله ای به خدا نزدیك تر می شویم پس پله اول وآخر نردبان خیلی با هم متفاوتند؛ ثانیاً هر تكراری بیهوده نیست، تكراری ترین عمل آدمی در طول حیات خوردن و آشامیدن است كه هیچ انسان عاقلی آن را زائد نمی داند بلكه آن را برای حفظ سلامت وتندرستی لازم و واجب می داند؛ و نماز ورزش و تغذیه ی روح می باشد كه برای پرورش روح و سوخت وساز مواد زائد و رذائل اخلاقی لازم و واجب است.

چرا 17 ركعت ؟

اول خدا در شب معراج 50 نماز 2 ركعتی بر امت پیامبر واجب كرد كه پیامبر پس از ملاقات با حضرت موسی از خدا تخفیف گرفتند تا به 10  ركعت رسید 5 تا 2 ركعتی. همه ی مسلمانان در ابتدا 10 ركعت نماز می خواندند؛ بعد از اینكه پیامبر به مدینه رفتند پیامبر 7 ركعت دیگر به 10 ركعت اضافه كردند كه معروف به فرض النبی هستند. امام رضا (ع) علت این كار پیامبر را، جبران نقص و كمبودهایی در اصل نماز بیان كردند.

چرا اول وقت ؟

 پیامبر سه چیز را در مورد كسی كه نماز را اول وقت می خواند تضمین كردند:                         

1- جدایی او از غم واندوه.

2- راحت بودن او به هنگام مرگ.

3- رهایی از آتش جهنم. بعلاوه وقت شناسی مهمترین عامل پیشرفت بوده و علاوه بر فواید معنوی باعث انضباط های جسمی وروحی می شود و به ما می آموزد هر كاری هر چند دارای وقت زیادی است ولی بهتر است در اولین فرصت انجام شود.

به نقل از تبیان

امام کاظم(ع):  

صَلَوَاتُ النَّوَافِلِ قُرُبَاتُ كُلِّ مُؤْمِن . بحارالانوار ،ج79ص308

 نمازهای نافله وسیله تقرب مومنان به خداست.

مرحوم آیت الله بهجت (ره) می فرمودند: نماز،یعنی صحبت با دوست .

هر قدر دوستت را بیشتر دوست داشته باشی ، در موقع صحبت کردن ،

بیشتر در اون محو می شی . گاهی با هم حرف می زنند ، یه دفعه می بینی چهار ساعت گذشت.

اون که با جون کندن نماز می خونه و دوست داره زود زود نماز را بخونه تا تموم بشه،

دوستش را نشناخته ؛ هنوز با دوستش ، دوست نشده؛ فقط خدا با اون دوسته !

و چقدر زشته که اون با ما دوسته و ما اون را تحویل نمی گیریم !

حضرت رسول(ص) مى فرماید: «هر کس نماز را سبک بشمارد، دچار پانزده بلا مى شود: شش بلا در دنیا، سه بلا در هنگام مرگ، سه بلا در قبر و سه بلا در هنگامى که از قبر بیرون مى آید.

شش بلای دنیوی:
1- خداوند برکت را از عمر او بر مى دارد.
2- خداوند برکت را از روزى اش بر مى دارد.
3- چهره خوبان از او گرفته مى شود.
4- کار نیک وى پاداش نخواهد داشت.
5- دعایش به اجابت نمى رسد.
6- از دعاى خوبان بهره ‏اى نخواهد برد.

امّا آن چه در هنگام مرگ به آن دچار مى شود:
1- با ذلت و خوارى مى میرد.
2- گرسنه از دنیا مى رود.
3- تشنه مى میرد. 

امّا آن چه در قبر گریبانش را مى گیرد:
1- خداوند ملکى را در قبر وى مى گمارد تا او را شکنجه دهد.
2- قبر بر وى تنگ خواهد گرفت.
3- درون قبر وى تاریک خواهد بود.

آن چه در قیامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار مى شود:
1- خداوند فرشته‏اى بر او مى گمارد تا وى را با صورت بر زمین بکشد.
2- با وى محاسبه سختى خواهد داشت.
3- هرگز خداوند به وى نظر رحمت نمى افکند». 

امام صادق (ع )فرمود که رسول الله (ص )فرمود: «لیس منی من استخف بالصلوه لایرد علی الحوض لا والله؛ به خدا قسم ! از من نیست کسی که نماز را سبک بشمارد و کنار حوض کوثر بر من وارد نمی شود».

راستش دلم
مثل يک نماز بين راه 
خسته و شکسته است
او مسافر است
مي رود به شهر آفتاب
گرچه راه آفتاب بسته است 

چند روزی قسمت شد بریم مشهد به پابوس امام رضا (ع) ، بین راه متوجه شدم که دوستی که همراهمون بود برا نماز از ماشین پیاده نمیشه یا اینکه پیاده میشه میره یه گوشه ای میشینه .

اولش تعجب کردم گفتم شاید من اشتباه می کنم دقت که کردم دیدم نه واقعا همینجوره !

رفتم جلو دست گذاشتم رو شونش و گفتم نماز تو خوندی ؟ قبول باشه .گفت نه! دلیلش را که پرسیدم گفت من از سرویس بهداشتی ها و وضو خانه های بین راهی خوشم نمیاد به خاطر همین هم حاضر نیستم برم وضو بگیرم و نماز بخونم بعدا که برگشتیم قضا شو میخونم !

بهش گفتم : ترک نماز به خاطر وسواس در واقع تن دادن به خواسته های شیطان است. 

امام صادق (ع) فرمود:«شیطان با وسوسه تنها نمی تواند علیه آدمى اقدامى کند، مگر آن که نخست آدمى را از یاد خدا غافل می گرداند. در این صورت شخص به جای گردن ننهادن به فرمان خدا، به فرمان نفس خویش گردن می نهد. خواسته های دل خویش را عمل می کند ». 

عمل وسواس یک نوع مخالفت با خدا و رسول است. این که فردى مى گوید: به دلم نمى چسبد، گرفتار وسوسه ی شیطان شده . نباید خواسته دل را بر دستورات دین مقدم کرد. بیمارى وسواسى به تدریج حلاوت ایمان را در سایه تکرار این گناه از بین مى برد. فرد را به جایى مى رساند که مرتکب گناهان بزرگ مى شود حتى به ذات اقدس خداوند متعال بد بین می شود. زیرا ورد زبان و حال درون وسواسی این است که این نماز و طهارت به من نمى‏چسبید، یعنی عملى را که خدا صحیح دانسته است، او صحیح نمی ‏داند! این کار (دلچسب بودن )پيروي از شیطان و هواى نفس و روى گردانى از خدا و حکم الهى است.

میتونی با استفاده از ذکر« لاحول و لا قوه الا با الله العلی العظیم » و ذکر «لا اله الا الله » وسوسه های شیطانی را از خود دور کنی.

انگار کمی از حرفام روش اثر گذاشت قبول کرد و به اشتباهش پی برد . در راه بازگشت گاهی نمازشو میخوند و گاهی متاسفانه ...

ولی خب بعضی جاها هم بنده خدا حق داشت انقدر سرویس های بهداشتی کثیف بودن که حد نداشت با اینکه فردی دم در نشسته بود و به اعضای هر نفر 500 تومان می گرفت در قبال تمیز کردنش! 

دوستی می گفت : مهمان داشتیم ، در حالی که نماز می خواندم در خیالم غذایم را پختم ، تزئین کردم و در نهایت سفره ام را پهن کردم .

انگار در نماز حواسم به همه جا بود به غیر از خدا .

اصلا تازگی حضور قلب تو نمازام ندارم .

این شد که برآن شدیم مهم ترین عوامل حضور قلب در نماز را بیان کنیم :

لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمائید.

               بقیه در ادامه مطلب

نزدیکی محل کارمان کافی نتی وجود داره که مسئولش موقع اذان جهت اقانه نماز به ساختمان ما میاد . چون صدای اذان از ساختمان ما شنیده نمیشه همه با اومدن این خانم متوجه میشن که الان وقت نمازه . 

من اسم این خانما گذاشته بودم اذان بی کلام !!!  

بهش میگفتن حضور تو در این ساختمان یعنی اذانِ ... بشتابید به نماز ...

خودشم از اینکه میدید همه با حضورش کارشون را رها می کنن میان سراغ نماز خوشحال می شد.

همیشه پیش خودم میگم :خوش بحالش... آدم حضورشم باید امربه معروف و نهی از منکر کنه ...

الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ  (آيه شماره 41  از سوره مبارکه الحج‏)

همان كسانى كه چون در زمين به آنان توانايى دهيم نماز برپا می ‏دارند و زكات می ‏دهند و به كارهاى پسنديده وامی دارند و از كارهاى ناپسند باز می ‏دارند و فرجام همه كارها از آن خداست

یارى خداوند از طریق احیاى دین اوست. «و لینصرنّ اللّه من ینصره»، «الّذین اِن مَكّنّاهم...»
براى مؤمنان، تمام زمین یكسان است، آنان هر كجا كه توان دارند هدف مقدّس خود را پیاده می ‏كنند. «فى الارض»
همه‏ ى قدرت‏ها را از خدا بدانیم. «مَكّنّا»
اوّلین ثمره‏ ى حكومت صالحان، نماز و زكات و امر به معروف و نهى از منكر است. «اِن مكّناهم فى الارض اَقاموا الصلوة ...»
رابطه با خدا و دستگیرى از محرومان و آگاهى دادن به جامعه و جلوگیرى از مفاسد، از هم جدا نیست. «اَقاموا الصلوة و آتوا الزّكوة و امروا بالمعروف...»
حاكمان مؤمن، هم در فكر ارتقاى روحى و رشد امور معنوى هستند و هم به دنبال رفاه و حل مشكلات اقتصادى و فقرزدایى و اصلاح جامعه. «اَقاموا الصلوة و آتوا الزّكوة ...»
جامعه‏اى تحت حمایت خداوند است كه این چهار ارزش محورى را داشته باشد: نماز، زكات، امر به معروف و نهى از منكر. «و لینصرن اللّه من ینصره»، «الّذین اِن مكنّاهم اَقاموا الصلوة»
امر و نهى شما، زمانى در جامعه موثّر است كه اوّل به وظایف فردى خود عمل كنید. «اقاموا الصلوة... اَمَروا بالمعروف»
اقامه‏ى نماز، به قدرت و امكانات نیاز دارد. «اِن مكنّاهم ... اقاموا الصلوة»
با انجام همه‏ ى وظایف، باز هم به حسن عاقبت خود و نتیجه ‏ى نهایى كارتان مطمئن نشوید و بر خداوند امید و توكل داشته باشید. «وللّه عاقبة الامور» 

دوستی می گفت : موقع نماز توی مسجد یه آقا پسر حدود یازده ساله همراه مادر بزرگش بین خانمها توی صف جماعت نماز می خوند، همون آقا پسر با دختر بچه ی خانم کنار دستی ظرف همون مدت کم دوست شده بود و صحبت می کرد.

بین دوتا نماز رفتم سراغ مادر بزرگ اون آقا پسر و سلام کردم، بعد بهش گفتم مادرجان کار خیلی خوبی کردی که نوه ات را همراه خودت آوردی مسجد اما فکر نمی کنی بهتره نوه ات را بفرستی توی قسمت آقایون؟ می دونی شما با آوردن نوه ات توی قسمت خانمها با اراده خودت بهش اجازه دادی با دخترها هم صحبت و حتی دوست بشه؟ اما وقتی بره توی قسمت آقایون چون با مرد همنشین میشه مرد بودن یاد می گیره و بعد هم دوستانی از جنس خودش پیدا می کنه.

مادر بزرگ خندید و گفت درست می گی دخترم.

چند روز پیش با جناب همسر در حال گردش تو خیابون بودیم که نگاهمان به ماشین عروسی افتاد که گوشه ی خیابون پارک کرده بود و فقط عروس خانم داخل ماشین نشسته بود . آن طرف تر را که نگاه کردیم داماد را در حال نماز خواندن کنار خیابون یافتیم ! من و همسرم چشم تو چشم هم در حالی که از دیدن این صحنه جالب ذوق کردیم با کمی مکث برای خوشبختیشون دست به دعا شدیم ...

// نمی دونی چه لذتی داره وقت نماز

همسرت به تو اقتدا کنه

بعد از نماز برگردی و بهش بگی:

قبول باشه خانومی

بعدم دستاشو بگیری و

با بند بند انگشتاش شروع کنی به ذکر گفتن... //

 برگرفته از صفحه فقط همسرم

آیت الله مجتهدی تهرانی می فرمایند:

وضو می‌گیری، اما در همین حال اسراف می‌کنی

نماز می‌خوانی اما با برادرت قطع رابطه می‌کنی

روزه می‌گیری اما غیبت هم می‌کنی

صدقه می‌دهی اما منت می‌گذاری

بر پیامبر و آلش صلوات می فرستی اما بدخلقی می کنی

دست نگه دار!

ثواب‌هایت را در کیسهٔ سوراخ نریز!

مولای یامولای ...
دست هایم خالی اند ببین به سمت تو درازکردمشان... گدایی از این پرارزش تر!!
نگاه کن!
 منم همان عاشق فراموشکار! همان معشوق بی وفا! همان خسته ی بی پروبالی که اکنون که بالهایش شکسته به سمت تو آمده !
خطا از من است میدانم ! از من که سالهاست گفته ام "ایاک نعبد" اما به دیگران هم دل سپرده ام !
ازمن که سالهاست گفته ام "ایاک نستعین " اما به دیگران هم تکیه کرده ام !
اما تو ای خدای مهربانم هرگز رهایم نکن به اندازه ی تمام روزهای نبودنم"ایاک نعبد وایاک نستعین "
قبول دارم ...کوتاهی کردم... ببخش...نگاهم کن که هرکه نداند تو خوب میدانی، زیر همان خورشید وهمین آسمان... روبروی تو!
دیروزهارانگویم بهتراست... من خسته بودم...من ناتوان تر ازقبل ترهایم بودم وبنابرتمام قانون هاو حکمت هایت دست ازیاری ام کشیدی یعنی من این طورگمان کردم.
گفتی صبرکن! صبورباش که«ان الله مع الصابرین» صبرکردم...بغض کردم امانگریستم. دست برکمرگذاشته وکمرخم نکردم،امادرکمال ضعف و ناتوانی ،احساس می کردم تکیه گاهی ندارم . امانگوتو درتمام لحظه هابا من بوده ای ومن بی خبر.
هرکه نداند تو که میدانی چه می کنم!!!
درمحضرتوکه دیگرنمی شود دروغ گفت، نمی شودراست نگفت وپنهان کرد!!!
   اصلاعهدی می بندم ... امشب می خواهم به ملاقات تو بیایم، سروقت، قول می دهم همان سروقت الله اکبرگنبدها ونجواها...
  تمام کارهایم رابه بعداز ملاقات تو موکول می کنم ! امشب می خواهم بیارایم و زینت کنم.موهایم راشانه می کنم، اما روسری سفیدباگل های قرمز کوچک رافراموش نمی کنم، چادری راکه مادرم برای مراسم های خاصی به سرمن می کند راسرمی کنم،آخرمی خواهم سروقت توبیایم...امشب روی سجاده ام گل قرمزپرپر می کنم به نشانه ی آشتی عشق میان  من وتو... امشب می خواهم باتو حرف بزنم، مثل خودت دوستانه و عاشقانه...دیگرطاقت ندارم... حالامی فهمم ازهمه برایم واجبتری...
پس کی وقت اذان می رسد ؟؟؟
الله اکبر...
الله اکبر...

بیشتر بیاندیشیم...

به یك روی، در دو محراب بودن

کاربرد : برای كسی به كار می برند كه جسمش در آن مكان حاضر است، ولی حضور قلب ندارد و حواسش در مكان های دیگر می باشد...

برای یك بی نماز، در مسجد را نمی بندند

نظیر: برای خری لنگ، كاروان بار نیفكند
كاربرد: این مثل، نشانگر آن است كه چون اقشار مختلفی در جامعه وجود دارد مطمئنا افرادی خواهند بود كه دارای اعتقادات دیگری باشند و بنا به دلایلی اهل نماز نیستند؛ لذا نمی توان عمومیت داد كه مثلاً به خاطر فلان كس نتوان كاری را انجام داد و یا در مسجد را برای نمازگزاران بست. در واقع عمل و فكر یك شخص نمی تواند مقدم و مؤثر در آرای عمومی و افكار جمعی باشد.

شب نماز شبگير مي کند، روز آب توي شير مي کند.

نظير: سليمان بي ايمان، يک من آرد، نيم من نان؟

کاربرد: اين ضرب المثل که مصداق زيادي در جامعه ي امروزي ما دارد، نشانگر آن است که برخي افراد زاهد صفت اما فرصت طلب و متقلب و چاپلوس از خواندن نماز شب، عقب نمي مانند (که ثواب زيادي هم دارد) اما در عمل در کسب و تجارت پيشگي خود از وحشتناک ترين دوز و کََلَک ها و روباه صفتي خود غافل نيستند. و با تقلب و اختلاس و احتکار و ... باعث فسادهاي بي شماري مي شوند. مثل برخي بازاري هاي امروز که تا وقت اذان و نماز مي شود کسب و تجارت خود را رها مي کنند و راهي مسجد مي گردند و به زهد و عبادت مي پردازند و آن چنان افراط مي ورزند که با اصطلاح اثر مهر جانماز در پيشاني آنان هويدا مي شود. البته اثر چربي پيشاني آنان روي مهر مي ماند، اما اگر به وضع کاسب پيشگي آنان نظري دقيق افکنيم رياکار بودن و محافظه کاري و عوام فريبي آنان مشاهده خواهد شد. و آنها اين گونه اعمال را براي جلب اعتماد ديگران انجام مي دهند تا به اعتبار و منزلت خود بيفزايند؛ و بهتر به کسب و تجارت خود بپردازند. و مقام نماز را که عالي ترين جلوه ي عابد و معبود است تا چه حد، تنزل مي دهند. (والله اعلم)

من،او،خدا